1.	bel	: hayır
2.	câe bi	: getirdi
3.	el hakkı	: hak
4.	ve saddaka	: ve doğruladı, tasdik etti
5.	el murselîne	: gönderilen resûller, elçiler

” Hayır, o hakkı getirdi. Ve mürselleri (gönderilmiş olan resûlleri) tasdik etti.”

SAFFAT 38:

إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ ﴿٣٨﴾

İnnekum le zâikûl azâbil elîm(elîmi).

” Muhakkak ki siz, elîm azabı mutlaka tadacak olanlarsınız/tadacaksınız ”

SAFFAT 39:

وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٣٩﴾

Ve mâ tuczevne illâ mâ kuntum ta’melûn(ta’melûne).

” Ve yapmış olduklarınızdan başka bir şeyle cezalandırılmazsınız.”

SAFFAT 40:

إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿٤٠﴾

İllâ ibâdallâhil muhlasîn(muhlasîne).

“Allah’ın İHLASA ERDİRİLMİŞ kulları hariç.”

Saffat (13.sohbet) 34-36.ayetler

SOHBETİ DİNLE:

SOHBETİ DİNLEMEK VEYA İNDİRMEK İÇİN ALTERNATİF LİNK:

SAFFAT 34:

إِنَّا كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ﴿٣٤﴾

İnnâ kezâlike nef’alu bil mucrimîn(mucrimîne).

1.	innâ	: muhakkak biz, gerçekten biz
2.	kezâlike	: işte böyle
3.	nef’alu	: biz yaparız
4.	bi el mucrimîne	: mücrimlere, suçlulara, günahkârlara

” Gerçekten Biz, mücrimlere (suçlulara) işte böyle yaparız.”

SAFFAT 35:

إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ ﴿٣٥﴾

İnnehum kânû izâ kîle lehum lâ ilâhe illâllâhu yestekbirûn(yestekbirûne).

1.	Inne-hum	: muhakkak onlar
2.	kânû	: oldular
3.	izâ	: olduğu zaman
4.	kîle	: denildi
5.	lehum	: onlara
6.	lâ ilâhe	: ilâh yoktur
7.	illâ allâhu	: Allah’tan başka
8.	yestekbirûne	: kibirlenirler, büyüklenirler

“Onlara: “Allah’tan başka İlâh yoktur.” denildiği zaman, onlar mutlaka kibirleniyorlardı.”

SAFFAT 36:

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوا آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ ﴿٣٦﴾

Ve yekûlûne e innâ le târikû âlihetinâ li şâirin mecnûn(mecnûnin).